هروئين يك مخدر نيمه­صناعي است که از تریاک بدست می­آید. براي توليد هروئين، مورفين را همراه با انيدريد استيک در دماي خاصی برای چند ساعت حرارت می­دهند. نوع خالص هروئین پودر سفيدرنگ نرمی است که شبيه شكر بنظر مي‌رسد. اما هروئين موجود (هروئين خياباني) ماده‌اي كاملاً متفاوت است.

هروئين خياباني بسته به نوع و ميزان ناخالصي از سفيد تا قهوه‌اي تيره متفاوت است و شكل آن ممكن است شبيه پودر يا گِل باشد. مواد مختلفي مانند شيرخشك، نشاسته، كينين، خاك آجر، قهوه، استامینوفن، شكر، تالك، استريكنين و حشيش بعنوان افزودني معمول، به آن اضافه مي‌گردد. در ايران هروئين با نام­هاي دوا و گَرد معروف است.

برای مصرف گاهي هروئين بر روی چیزی مانند زرورق حرارت داده مي‌شود و دود آن معمولاً با يک لوله کوچک استنشاق مي‌شود. بعضی از افراد هروئین را مستقیماً در بینی خود می­ریزند که به این روش مصرف دماغی، مشامی یا اِسنیف گفته می­شود. روش بسیار خطرناک­تر این است که این ماده را در آب حل نمایند و پس از حرارت، محصول را توسط سرنگ تزریق نمایند. 

مصرف هروئين در همان دفعات اولیه مصرف موجب وابستگی شدید جسمی و روانی می­گردد. نخستين روزهاي مصرف هروئين روزهاي بيادماندني در زندگي هر فرد مصرف‌كننده­ای است؛ در اين دوره لذتي شدید، غيرقابل تصور و فراموش­نشدني وجود دارد. اولین دفعات مصرف با احساس گرم­شدن، سرخوشي شدید، آرامش، احساس رهايي از استرس، کاهش درد، آرامش ماهيچه‌اي، کاهش فعاليت حرکتي؛ و در مقادیر بیشتر موجب گيجي، يبوست، رنگ‌پريدگي، تعريق، خواب‌آلودگي و بي‌حالي مي‌شود. بسياري از افراد در دفعه اول بجاي سرخوشي دچار تهوع و استفراغ مي‌شوند. مصرف زياد این ماده مي‌تواند موجب قطع تنفس و مرگ گردد.

با ادامه مصرف، تحمل بدن در مقابل اين ماده شديداً زياد مي‌شود و فرد مصرف‌کننده بايد سريعاً میزان مصرف خود را افزايش دهد. لذت حاصل از مصرف، سريعاً جاي خود را به مشکلات متعدد مي‌دهد و اختلالات گوناگون يکي پس از ديگري ظاهر مي‌شود. بی­اشتهایی و بی­تفاوتی به تغذيه منجر به کاهش وزن و سوءتغذيه مي‌شود. بتدريج رابطه شخص با بستگان و نزديکان کم و قطع مي‌گردد و فقط در مورد مسایل مربوط به تهيه و مصرف مواد مي‌توان انگيزه و تلاش را در شخص مشاهده نمود. از آنجايي که فرد مصرف­کننده براي تأمين هزينه گزاف مصرف، نياز به پول دارد و از طرفي بدليل مشکلات حاصل از مصرف مواد، قادر به انجام فعاليت شغلي مناسب نيست، ممکن است براي کسب مواد دست به هر کاري بزند؛ شخص ناگزير مرتکب اعمال خلاف قانون مانند دزدي، تکدي، خودفروشي يا حتي رفتارهاي جنايتکارانه مي‌گردد. در مواردي ديده شده که شخص براي تهيه هزينه هروئين خود به قتل نزديک‌ترين فرد خانواده مبادرت نموده است.

علایم قطع مصرف این ماده بسیار طاقت­فرساست. چند ساعت پس از آخرين مصرف علایم خماری شروع می­گردد: فرد احساس ضعف دارد، خميازه مي‌کشد، مي‌لرزد، عرق کرده، و اشک از چشمانش جاری می­گردد. براي مدت طولاني بطور غيرطبيعي به خود مي‌پيچد و به يک خواب ناآرام (خواب خماری) فرو مي‌رود. بعد از بيداري از اين خواب فرد معتاد وارد يک جهنم روحي مي‌شود. خميازه‌ها بقدري شديد مي‌شوند که ممکن است فک پايين از جا خارج شود. آب بيني و اشک به مقدار زياد ترشح مي‌شود. موهاي بدن راست ايستاده، پوست ترک خورده و کاملاً سرد مي‌شود.با شروع دلپيچه استفراغ شروع شده و پس از مدت کوتاهي خون‌آلود مي‌گردد. در همين حال اسهال نيز به معتاد دست داده و مقدار زيادي آب از بدن خارج مي‌گردد که در شبانه­روز ممکن است تا 60 بار تکرار شود.بتدریج معتاد احساس شدید لرز پیدا می­کند و براي گرم نگهداشتن بدن خود آنچه لحاف و پتو مي‌يابد بر روي خود مي‌کشد. پاها بطور غيرارادي مي‌جنبد وگرفتگي دردآور عضلات باعث مي‌شود که شخص با فريادهاي دلخراش کمک طلبد. چون شخص نه مي‌تواند غذا بخورد و نه مي‌تواند چیزی بنوشد، ممکن است در مدت يک شبانه­روز چند کيلوگرم وزن از دست بدهد. ضعف بدانجا مي‌رسد که معتاد عملاً نمي‌تواند سر خود را بلند کند. طی یک هفته علایم بتدریج کاهش می­یابد. اما فرد بشدت ضعيف شده و بي‌تاب و بي‌قرار است.

• استروئيدهاي آنابوليك
• اکستاسی
• ترامادول
• تریاک
• حشیش