تریاک ماده صمغی شکل و قهوه­ای رنگی است که از گیاه زینتی خشخاش بدست می­آید. پس از باز شدن گل گياه در مدت دو تا چهار روز گلبرگ‌ها مي­ريزند و يک کپسول کوچک پديدار مي‌گردد. کپسول بسرعت رشد مي‌کند تا به قطري معادل 5 تا 5/7 سانتيمتر برسد.

براي برداشت كشاورزان شكاف‌هايي موازي در گرز خشخاش ايجاد مي‌کنند تا يک مايع شيري­رنگ به بيرون تراوش کند و به صورت صمغ قهوه‌اي تيره در آيد. اين ماده را که ترياک خام نام دارد با يک چاقوي پهن و کهنه جمع‌آوري مي‌کنند. در مرحله بعد براي افزايش وزن محصول ناخالصي‌هايي به آن اضافه مي‌گردد؛ اين ناخالصي‌ها بسته به سليقه فرد شامل موادي مانند خاکستر، مدفوع انسان یا پرندگان، شاخ، زرچوبه، جگر سوخته، خون لخته‌شده، نشاسته، تالک، قرقروت، شکر قهوه‌اي و فیلم پودرشده رادیولوژی يا حتي ماسه خيلي نرم مي‌باشد.

روش سنتی مصرف تریاک بيشتر با استفاده از وافور و منقل بوده است و عمدتاً در افراد مسن و در محیط خانوادگی انجام می­شده است. اما اخیراً برای تسهیل استفاده، مخفی­کردن مصرف، و صرفه­جویی؛ از روش­هایی مانند سیخ و سنگ یا قُلقُلی استفاده می­گردد. بسیاری از مصرف­کنندگان هم وعده روزانه مصرف خود را می­بلعند.­ بنظر میرسد این روش­های جدیدتر مصرف خطرات بیشتری ایجاد می­کند.

اين ماده با همه عوارض و مشکلاتش به اندازه هروئين خانمان‌برانداز نيست و معتادان بسياری زندگي معقولی دارند. مصرف ترياک در ابتدا موجب احساس آرامش، نشئگی و شادي گذرا در فرد مصرف‌كننده مي‌گردد. احساس گرسنگي تشديد شده و ميل به خوردن شيريني‌جات افزايش مي‌يابد. شخص مصرف‌كننده باحوصله شده و در برخورد با ديگران ملاحظه کار مي‌گردد، خلاقيت افزایش می­یابد، دهان خشك مي‌شود، بدن احساس گرمي مطبوعي مي‌يابد، قسمت‌هاي مختلف بدن به خارش مي‌افتد، احساس سنگيني در اندام‌ها ایجاد مي‌گردد، و انرژي افزایش می­یابد. عملكرد قلب و تنفس تضعيف مي‌گردد، سرفه مهار مي‌گردد و احساس فراموشي ایجاد می­گردد.

ادامه مصرف موجب مي‌شود تا معتاد بيشتر به رخوت بيافتد، صدايش کلفت، دور چشم كبود، و چشم­ها اندكي پرخون و قرمزرنگ می­شود. کاهش اشتها موجب مي‌شود شخص لاغر شود. بدلیل توجه کمتر فرد معتاد به بهداشت، احتمال بروز مشكلات جسمي افزايش يابد. رنگ پوست بخصوص در افرادي كه مصرف تدخيني دارند، تيره و ضخيم مي‌گردد و بتدريج چين‌هاي پوست عميق‌تر بنظر مي‌رسند. رنگ ناخن‌ها تيره­تر از معمول است و پوست سر انگشتان بواسطه لمس زياد كبريت، وافور، سيخ، و غیره ، ضخیم می­گردد. مشکلات گردش خون موجب تضعيف اعضاي بدن مانند دست‌ها و پاها مي‌گردد. شخص از نظر رواني نيز ضعيف مي‌گردد و در بسياري از مواقع افسرده مي‌شود. قدرت فکر ضعیف و خلاقيت كم مي‌شود. در صورت ادامه مصرف، ميزان و ضخامت موهاي بدن (بخصوص در صورت) افزايش مي‌يابد. ممكن است فرد معتاد كمي قوز پيدا كند و با زانوهاي خميده راه برود. از ديگر خصوصيات فرد مصرف‌كننده تغييرات شخصيتي است كه بصورت پرخاشگري، پرتوقعي، بی‌مسئولیتی، تملق و زبان‌بازي، بی‌نظمی، دروغ‌گويي، ... می­باشد.

• استروئيدهاي آنابوليك
• اکستاسی
• ترامادول
• حشیش