داروهای آرامبخش که شامل فنوباربیتال، کلرودیازپوکساید، دیازپام، فلورازپام، اکسازپام، لورازپام، تمازپام، آلپرازولام (زاناکس)، کلونازپام، و زولپیدم هستند، استفاده پزشکی دارند و بعنوان داروهاي ضداضطراب، ضدتشنج و خواب‌آور مورداستفاده قرار مي‌گيرند.
مصرف کم این داروها با دوز درمانی برای افرادی که نیازمند به تجویز آن هستند موجب رخوت، خوابآلودگی، بهبود تشنج، و شلی عضلات میگردد؛ در نتیجه در درمان مشکلات و اختلالات متفاوتی مانند تشنج، اختلال اضطرابی فراگیر، پانیک، ترس از جمعیت، وسواس، اختلال استرس پس از سانحه، و بیخوابی مورد استفاده قرار میگیرند. در صورتی که این داروها تحت نظر پزشک و بصورت کوتاهمدت مصرف شوند، موجب اعتیاد نميشوند؛ وابستگی زماني بوقوع مي‌پيوندد كه فرد بدون تجويز پزشك اقدام به مصرف نماید و يا بدون اجازه دوز و يا طول مدت مصرف را افزایش دهد.
مصرف خودسرانه این داروها (بخصوص انواع قویتر آنها مانند فنوباربیتال، زاناکس، لورازپام، و کلونازپام) عوارض خطرناکی بدنبال دارد و موجب اعتیاد میگردد. این افراد در زمان مصرف دچار خوابآلودگي، اختلال شدید حافظه، ناتوانی در تفكر و قضاوت، بيثباتي حرکتی و اشكال در ايستادن و راه رفتن،تغييرات خلقي، تكلم كند و نامفهوم، كاهش فشارخون هنگام بلندشدن، ضعف تنفس، اختلال در عملکرد جنسی، مهارگسیختگی (انجام یا بازگوکردن مسایلی كه در مواقع معمول شرمآور هستند)، ناآگاهی به زمان و مکان، اختلال روانپریشی (توهم و افکار هذیانی)، و گاه برعکس بیقراری، عصبانیت شدید و پرخاشگری میگردد. رانندگی و انجام کارهای دقیق در شرایط مصرف فوقالعاده خطرناکند و در بسیاری از مواقع منجر به سانحه میگردند. مصارف زیاد میتواند خطرناک باشد و (بخصوص در مورد فنوباربیتال) منجر به اغما و مرگ گردد. مصرف طولانیمدت این داروها عوارض پایدار و شدیدی دارد. این داروها پس از مدتی بیخوابی، و زوال عقل (دمانس) غیرقابلبرگشت ایجاد میکند.
ترک داروهای آرامبخش در افراد وابسته خطرناک است و اقدام خودسرانه به ترک میتواند منجر به تشنج و مرگ گردد؛ در نتیجه اقدام به ترک (همانند ترک الکل) حتماً باید زیر نظر پزشک مجرب صورت گیرد. افرد پس از قطع ناگهانی دوز بالای این داروها معمولاً دچار اختلالات خواب، تحریکپذیری، اضطراب و بیقراری، پرخاشگری، تهوع يا استفراغ، تپش قلب، لرزش، عصبانیت، احساس لرز، حساسیت به سروصدا و نور زیاد، سردرد، افکار بدبینانه، سفتی عضلات توهمات يا خطاهاي حسي بينايي میگردند.