متآمفتامین یک ماده محرک غیرقانونی بسیار قوی است که کاملاً به صورت مصنوعی از ماده افدرين يا پسودوافدرين همراه با فسفر قرمز، اسيد هيدرويُديک، مواد لولهبازکن (جوهرنمک)، و آمونياک تهیه میگردد. در ایران عمدتاً با نامهای «شیشه»، «کریستال» و «آیس» خطاب میگردد.
مصرف مقادیر کم این ماده در اولین دفعات موجب بیخوابی، بیاشتهایی، افزایش تمرکز، بهبود اعتمادبنفس، افزایش انرژی و میل جنسی، و بهبود فعالیت میگردد؛ به همین دلیل در ابتدا ممکن است این ماده برای بهبود عملکرد اجتماعی، شغلی، و تحصیلی مورد استفاده قرار بگیرد. در این حالت فرد محدودیتهای واقعی خود را درک نمیکند و ممکن است اقدام به انجام فعالیتهایی کند که توان انجام آن را نداشته باشد.
مصرف طولانیمدت این ماده موجب میگردد تا فرد علایم مختلف جسمی و روانی پیدا کند. شاید مصرف هیچ مادهای مانند متآمفتامین با عوارض بیشمار و متعدد اکثر اعضای بدن همراه نباشد. مغز و پس از آن قلب، آسیبپذیرترین اعضای بدن در مقابل مشکلات فوق هستند و بروز سکتههای مغزی و قلبی در اثر مصرف این ماده شایع است؛ از سایر عوارض جسمی مصرف شیشه میتوان آسیب به کبد، کلیه، پوست، دندانها، و سایر اعضای داخلی اشاره نمود. ظاهر فرد شدیداً تخریب، لپها فرورفته، و پوست چروکیده و بدون طراوت میگردند؛ دندانها دچار پوسیدگی شدید شده و فرد صورتی زشت و مشمئزکننده پیدا میکند. میل و عملکرد جنسی کاهش یافته و غیرطبیعی میگردد و عملکرد جنسی در مردان کاملاً از بین میرود.
فرد مصرفکننده سریعاً نسبت به اثرات لذتبخش مقاومت پیدا میکند، و با افزایش میزان مصرف، رفتارهای وسواسی و تکراری در او بروز مینماید. افراد بتدریج دچار انزوای اجتماعی میگردند. پس از مدتی واکنش غیرطبیعی به محرکها افزایش مییابد و زمینه را برای بدبینی، هذیان و توهم فراهم میکند؛ مثلاً فرد ممکن است صداهایی را بشنود که اصلاً وجود واقعی ندارند. بتدریج سایر افراد متوجه تغییرات رفتاری و غیرطبیعی بودن او میگردند. در واقع این ماده این قابلیت را دارد که با سرعت قابل ملاحظهای فرد را بلند کند و قطعاً با سرعت و شدت بمراتب شدیدتر، فرد را به زمین بکوبد. این ماده موجب بروز اعتیادی میگردد که از شدیدترین وابستگیها میباشد.