در حال حاضر در ايران دو داروي متادون و بوپرنورفين به منظور درمان نگهدارنده استفاده مي­شوند. اين دو دارو خواصي مشابه با مواد مخدر بر روي بيمار دارند، با اين تفاوت كه:

1-  از آنجایی مواد مخدر غيرمجاز (بخصوص مواد مخدر سنگین مانند هروئین و کراک ایرانی)، سریع وارد مغز می­گردند و بدلیل نیمه­عمر کوتاه سریع از بدن خارج می­شوند، شخص را دچار نوسانات شدید خلقی می­نمایند؛ بصورتی در اكثر اوقات گاهي بيمار را بسيار سرخوش و نشئه، و گاهي او را دچار خماري شديد مي­كنند. اين نوسانات بر روحيه بيمار اثر مخرب گذاشته و قسمت زيادي از عوارض اعتياد را سبب مي­شود. شروع و ناپديد شدن اثر داروهای مورداستفاده در درمان نگهدارنده آهسته و ملايم است. این به این مفهوم است كه با مصرف اين مواد وضعيت جسمي معتاد در حالت متعادل مانده و از نظر روحي دچار نوسانات نخواهد شد.

2-  اين داروها از طريق كاملاً بهداشتي تهيه شده­ا­ند، لذا فاقد هرگونه ناخالصي بوده و عوارض آنها بر بدن معتاد به ويژه كليه و كبد و دستگاه گوارش بسیار ناچیز و غیرقابل مقایسه با مواد غیرقانونی مصرفی بیمار هستند. در نتیجه واقعاً جای نگرانی از بابت عوارض جسمی مصرف این داروها وجود ندارد.

3-  با استفاده از اين داروها در درمان نگهدارنده، علایم جسماني و وسوسه به ميزان زيادي در بدن بيمار كنترل مي­شود. قطع وسوسه و كنترل علایم جسماني بر روحيه بيمار و خانواده اثر بسیار مثبتي دارد و در بيمار، تمايل به مصرف مواد را تا حد زيادي متوقف مي­كند.

4-  تعادل رفتاري و عدم نوسانان خلقی بوجود آمده در بيمار، باعث خواهد شد كه پاسخ به استرس بهبود یابد، كمتر خشمگين شود و به دنبال آن مشكلات خانوادگي، شغلي و حقوقي كمتري خواهد داشت.

5-  با جایگزینی داروی متادون یا بوپرنورفین، قطع مصرف موادمخدر غيرقانوني، و عدم نياز به تهيه این مواد، دیگر بيمار نيازي به تماس با قاچاقچيان و فروشندگان مواد ندارد؛ در نتیجه نیاز به صرف وقت و هزینه برای تهيه ماده مخدر هم نخواهد داشت و خطر دستگيري و سایر مشکلات قانونی از بین می­رود.

6-  با شرکت بيمار در اين روش درماني، بیمار قسمت زیادی از وقت خود را در مراکز درمانی برای تهیه دارو، شرکت در جلسات رواندرمانی و گروه­درمانی صرف می­کند و بتدریج مناسبات مشترک با دوستان مصرف­کننده قبلی کاهش می­یابد. کاهش صرف وقت برای تهیه مواد و هزینه آن و کاهش رابطه با دوستان قبلی به این مفهوم است که بيمار زمان، انگيزه و شرايط مناسبي براي تماس با افراد سالم خواهد داشت.

7-  تمام داروهايی که برای درمان نگهدارنده در اعتیاد مورد استفاده قرار می­گیرند، در فرم خوراکی به این بیماران عرضه می­گردند. بنابراين در بيمارانی که قبلاً موادمخدر را با روش تزريق مورداستفاده قرار می­داده­اند، رفتار خطرناک تزريق مواد  بشدت كاهش می­یابد، یا اصلاً در طول درمان انجام نمی­شود. تزریق مواد در بسياري از بيماران (بخصوص برای افرادی که از روش­های نامناسب تزریق استفاده می­کنند و یا مایع داغ را تزریق می­نمایند)، تزريق منجر به ايجاد زخم­هاي وسيعي در سطح بدن شده و با انهدام عروق همراه است. در بیمارانی که تحت درمان نگهدارنده قرار دارند، اين عوارض بدلیل آنکه تزریق مواد کم می­گردد، از بين مي­رود.

8-  یکی از عمده­ترین خطرات تزریق مواد، انتقال عفونت­های ویروسی است. با توقف تزريق، احتمال سرايت بسياري از بيماري­هاي عفوني از راه سرنگ و سوزن برطرف مي­شود.

9-  يكي از دلايل مرگ و مير در معتادان، مصرف ناگهاني و بيش از حد ماده­مخدر است كه منجر به مسموميت يا بيش­مصرف، توقف تنفس، و مرگ مي­شود. با استفاده صحيح از درمان نگهدارنده، امكان مسموميت با موادمخدر بسيار كاهش مي­يابد. به دليل اثر خاص داروهاي متادون و بوپرنورفين بر مغز و مسدودشدن گیرنده­های اوپیوئیدی توسط این داروها، در افرادی که درمان نگهدارنده با دوز مناسب متادون و یا بوپرنورفین دریافت می­کنند، حتی در صورت مصرف مقادیر متعارف هروئین، كمتر در معرض مسموميت قرار مي­گيرد.

10-با توقف مصرف موادمخدر، كاهش قابل­توجه وسوسه، و بهبود علایم جسمي و روانی، بتدریج شرایط بازگشت بيمار به زندگي عادي فراهم مي­شود.