به خصوص در اولين ماه‌هاي درمان احتمال خواب آلودگي وجود دارد و اتفاقاً در همين زمان است که لازم است بيمار به صورت روزانه به کلينيک مراجعه کند. همين مشکل رفت وآمد ممكن است بهانه‌اي براي استفاده از ماشين و رانندگي باشد. يکي از اشتباهات بسيار شايع از طرف خانواده دادن مجوز براي رانندگي به بيمار بدون مشورت با پزشک است. 

موقعيت‌هاي خطرناک براي رانندگي شامل ابتداي دوره درمان، زمان‌هايي که به هر علت مقدار داروي متادون افزايش مي‌يابد، زمان‌هايي که بيمار حتي اگر با تجويز پزشک از داروي ديگري استفاده مي‌کند، و مصرف خودسرانه الکل يا دارو (ديازپام، آلپرازولام، ...) مي‌باشد. يکي از مشکلات حال حاضر در معتادين استفاده  ازشيشه همزمان با درمان نگهدارنده با متادون است که در آن صورت انجام رانندگي به دو علت نياز به کنترل پرخاشگري و استفاده همزمان بيمار از داروهاي خواب‌آور براي تنظيم خواب و تداخل آن با متادون براي بيمار خطرناك است.