اولین دفعات مصرف مت­آمفتامین مانند سایر مواد غیرقانونی، دوره ماه عسل مصرف این ماده تلقی می­شود که البته مدت زیادی دوام نخواهد داشت. در اولین دفعات مصرف، فرد برای چند ساعت علاوه بر احساس سرخوشی، احساس می­کند که انرژی او افزایش یافته و قادر است برای چندین ساعت بدون خستگی به فعالیت ادامه دهد.

احساس عدم خستگی و افزایش انرژی تا حدی است که ممکن است در اولین دفعات مصرف، فرد مصرف­کننده حتی به مدت دو تا سه شبانه­ روز قادر به خوابیدن نباشد. افرادی که این بی­خوابی را تجربه کرده­اند عقیده دارند که نخوابیدن آنها موجب می­گردد که ظاهر آنها خیلی سریع تغییر کند (به قول بسیاری از مصرف­کنندگان «تابلو شود») و اعضای خانواده به تغییرات غیرطبیعی آنها مشکوک گردند. بسیاری از افراد از وجود این بی­خوابی خوشنودند و از آن استفاده می­نمایند؛ مثال این افراد، اشخاصی هستند که تمایل به بیدارماندن طولانی­مدت برای رانندگی دارند، یا دانشجویانی که میل دارند مدت طولانی بدون نیاز به خواب بیدار بمانند و درس بخوانند. اما بسیاری از افراد نیز این نخوابیدن را با این که با احساس خستگی همراه نیست، تجربه­ای عذاب­آور می­دانند. شرایط فوق علاوه بر ایجاد احساس بی­قراری ناشی از مصرف این ماده، ممکن است موجب گردد که فرد مصرف­کننده به صورت خودسرانه و بدون تجویز پزشک برای رهایی از این احساس ناخوشایند از داروی خواب­آور و آرامبخش به مقادیر زیاد استفاده کند (به همین دلیل است که بسیاری از مصرف­کنندگان مت­آمفتامین اعتیاد به داروهای خواب­آور هم دارند)؛ اقدامی که ممکن است زمینه­ساز اعتیاد به مواد دیگری در این فرد گردد.

از آنجایی که با مصرف این ماده سریعاً مواد موجود در سلول­های مغزی به اتمام می­رسند، دوره کم­خوابی و افزایش انرژی–چه خوب و چه بد- دوامی ندارد و میزان خواب و انرژی فرد مصرف­کننده علیرغم مصرف مداوم ماده سریعاً به حد طبیعی بر می­گردد؛ در واقع پس از مدت بسیار کوتاهی تنها انگیزه مصرف، جلوگیری از حملات شدید و غیرقابل­کنترل خواب و پیشگیری از کاهش شدید انرژی می­گردد. در واقع فرد با مصرف شدید این ماده تلاش می­کند خود را در سطح یک فرد طبیعی یا حتی کمی کم­تر از آن حفظ کند. در نهایت به دلیل تغییرات ایجادشده در گیرنده­های موجود در سلول­های مغز و میزان مواد شیمیایی آن، این تلاش موفقیت­آمیز نیست و فرد ناگزیر است مصرف را برای مدتی قطع کند و چند روز را در یک خواب ناراحت­کننده سپری کند تا اصلاح حداقلی در گیرنده­های موجود در مغز اتفاق بیافتد و مقدار حداقلی از مواد مصرف­شده در داخل سلول­های عصبی بازسازی گردند.