قدم اول در شروع مداخلات پیشگیری از اعتیاد، پذیرش و اطلاع خانواده هاست. خانواده ها باید بپذیرند که:

• اعتیاد یک بیماری است. یک بیماری که در افراد مستعد بر اثر مصرف مواد شروع می شود و ادامه می یابد.
• بیماری اعتیاد یک بیماری بسیار جدی و مهم است. ابتلا به این بیماری زندگی خود فرد و اطرافیان را نابود می سازد یا دچار چالشهای جدی می نماید و درمان آن بسیار سخت، هزینه بردار و زمان بر است.
• بیماری اعتیاد یک بیماری شایع است و مختص یک گروه خاص نیست و هرکس را می تواند درگیر نماید. بنابراین خود من، فرزند من و اطرافیان من در معرض خطر این بیماری هستیم.
• بیماری اعتیاد یک بیماری قابل پیشگیری است.
• روش های بسیار مؤثر در پیشگیری از بیماری اعتیاد در دسترس می باشد.
• خانواده نقش بسیار مهمی در پیشگیری از بیماری اعتیاد دارد. پس خانواده باید احساس مسئولیت و وظیفه نماید.
• بعضی از افراد به بیماری اعتیاد مستعدتر هستند. شناسایی افراد مستعد به بیماری اعتیاد ممکن است و می تواند یکی از قدم های اولیه در پیشگیری از بیماری باشد.
• اکثر فرزندان ما به علت اطلاع کم در مورد بیماری اعتیاد در معرض خطر هستند. انتقال صحیح اطلاعات می تواند یک قدم پیشگیرانه باشد.
• ترس از بیماری اعتیاد و فرار از پذیرش احتمال ایجاد آن یا انکار وجود آن باعث می شود، احتمال بروز آن در خانواده بالا برود. پس پذیرش و تعهد برای دستیابی به ابزارهای پیشگیری ضروری است.
• خانواده باید برای دستیابی به ابزارهای پیشگیری از اعتیاد تلاش نماید، وقت بگذارد و حرکت نماید. تلاش فعالانه خانواده در این زمینه ضروری است.