تحریک جریان مستقیم بین جمجمه ای (tDCS) یک شیوه درمان نورونی است که با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم خفیف باعث ایجاد تغییرات نورونی می شود. اثرات آن به علت قطبی سازی مربوط به تحریک است. تحریک آندی باعث افزایش تحریک پذیری قشر مغز و تحریک کاتدی باعث کاهش تحریک پذیری قشر مغز می شود.
این دستگاه برای تغییر غلظت یونی نورون های سطح قشر مغز استفاده شده و این تغییر غلظت موجب کاهش یا افزایش پتانسیل استراحت و نورومدولاسیون می شود. پتانسیل استراحت نورون های مغز حدود 65- میلی ولت است. در صورتی که آند دستگاه را روی ناحیه ای از سر قرار دهید، پتانسیل آستانه به 60- تا 45- میلی ولت افزایش می یابد و این امر موجب افزایش تحریک پذیری و تسهیل فرایند تولید پتانسیل عمل در آن ناحیه می شود. بالعکس اگر کاتد دستگاه را روی ناحیه ای از سر قرار دهید، پتانسیل آستانه به 80- تا 120- میلی ولت کاهش می یابد و این امر موجب کاهش تحریک پذیری و جلوگیری از فرایند تولید پتانسیل عمل در آن ناحیه می شود.
با توجه به مکانیزم فوق، این دستگاه برای طیف وسیعی از اختلالات می تواند مورد استفاده قرار گیرد که از آن جمله می توان به کاهش درد، کنترل ولع خوردن، کنترل وسوسه سوءمصرف مواد، میگرن، افزایش سطح توجه و تمرکز و ... اشاره کرد.
این درمان می تواند باعث واکنش های دوره ای گذرا، التهاب پوست، سوزش یا تحریک پوست شود. این واکنش هیستامینی خفیف به صورت گرم شدن، قرمزی، تورم و برآمدگی جزئی پوست مشخص می شود که ظرف حدود 12 ساعت ناپدید می شود. در صورت بروز واکنش های پوستی شدید درمان قطع شده و با پزشک مشورت خواهد شد.
دارا بودن ضربانساز قلبی
وجود جسم فلزی در سر مانند ترکش
وجود ایمپلنت های هادی به جریان الکتریکی در سر مانند ایمپلنت دندانی
سابقه حساسیت شدید قبلی دارویی
سابقه صرع و تشنج
بارداری